Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στα 10 χαρακτηριστικά του πνευματικά δυνατού μπασκετμπολίστα. Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε στο τελευταίο κομμάτι, την ικανότητα του παίχτη στο να παίζει στο τώρα (παρόν).
Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα μοναδικό από πολλές απόψεις, αλλά αυτό που το κάνει πραγματικά ξεχωριστό είναι η ταχύτητα με την οποία η μια φάση εναλλάσσεται την άλλη, σε μόλις ελάχιστα δευτερόλεπτα. Αυτό απαιτεί από τον παίκτη συνεχή λήψη αποφάσεων, την στιγμή που η ψυχοσύνθεση του αλλάζει ραγδαία σε κλάσματα δευτερολέπτων. Ο μπασκετμπολίστας καλείται να αποφασίσει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα την επόμενη κίνηση του (είτε είναι στην επίθεση είτε στην άμυνα), καθώς θα έχει άμεσο αντίκτυπο στην εξέλιξη της φάσης, και φυσικά του αποτελέσματος του παιχνιδιού.
Το να τονίσουμε το πόσο σημαντικό είναι αυτό για την επιτυχία της ομάδας είναι περιττό. Όλοι οι παίκτες πρέπει να παίζουν στο παρόν, εννοώντας ότι η φάση που εξελίσσεται μπροστά τους (αυτή τη στιγμή) είναι η σημαντικότερη του παιχνιδιού. Γιατί αυτή η φάση είναι η μόνη η οποία μπορούν να επηρεάσουν ΤΩΡΑ. Όχι η φάση που προηγήθηκε (δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι' αυτό, είναι παρελθόν), ούτε αυτή που μπορεί να συμβεί στα επόμενα λεπτά.
Πρέπει να συγκεντρώνονται πάντα σε αυτά που μπορούν να επηρεάσουν, και να μην ασχολούνται με αυτά που δεν μπορούν. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ
1) ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ
Ο παίκτης είναι 100% υπεύθυνος για το αν και πόσο προσπάθεια θα καταβάλλει, ειδικά στην άμυνα. Στόχος είναι αυτή η προσπάθεια να έχει διάρκεια και τα τέσσερα δεκάλεπτα του παιχνιδιού, όχι μόνο στο τέλος αυτού.
2) ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ
Η συγκέντρωση είναι κάτι που δουλεύεται σε κάθε προπόνηση, μαζί με την φυσική κατάσταση. Ο παίκτης πρέπει να προσπαθεί να παίρνει τις σωστές αποφάσεις ακόμα και όταν είναι κουρασμένος, νευριασμένος (με κάποιο ανάποδο σφύριγμα), απογοητευμένος (από την εξέλιξη μιας φάσης) κλπ.
3) ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ
Ο παίκτης είναι 100% υπεύθυνος για την συμπεριφορά του και την γλώσσα του σώματος του μέσα (ακόμα και όταν είναι στον πάγκο) στο παρκέ, καθώς αυτή δεν επηρεάζει μόνο την δικιά του απόδοση, αλλά και την απόδοση των συναθλητών του καθώς και την αντιμετώπιση του από τους διαιτητές.
4) ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ
Το να μάθει ο παίκτης να ελέγχει τις σκέψεις του, έχει άμεσο αντίκτυπο στο παιχνίδι του. Δεν πρέπει να ενθουσιάζεται αλλά ούτε και να απογοητεύεται από την εξέλιξη των φάσεων κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, καθώς έτσι θα οδηγηθεί σε λάθος αποφάσεις και πιθανότερα μειωμένη προσπάθεια (και στις δύο περιπτώσεις).
5) ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΧΤΕΣ ΤΟΥ
Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η λεκτική επικοινωνία (κυρίως στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού), αλλά εξίσου σημαντική είναι και η επικοινωνία (ενθάρρυνση, συμβουλές κλπ) εκτός φάσεων μεταξύ συμπαιχτών. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι αρνητική, καθώς δεν έχει κανένα θετικό αντίκτυπο στην απόδοση του συμπαίκτη.
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΚΤΗ
1) ΔΙΑΤΗΤΕΣ
Οι αποφάσεις των διαιτητών είναι φυσικά εκτός ελέγχου του μπασκετμπολίστα. Μπορεί να προσπαθήσει να τους επηρεάσει θετικά με την στάση του μέσα στο γήπεδο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήνει τις αποφάσεις τους να εμπλακούνε στο παιχνίδι του. Το αποτέλεσμα είναι να χάσει τη συγκέντρωση του, και από εκεί και πέρα να έχει πολύ μειωμένη απόδοση.
2) ΑΝΤΙΠΑΛΗ ΟΜΑΔΑ
Το πως παίζει ο αντίπαλος είναι καθαρά δικό του θέμα, και δεν μπορούμε να το επηρεάσουμε στο ελάχιστο. Το αν παίζει βρώμικα, αντιαθλητικά, μιλάει άσχημα κλπ είναι στο χέρι των διαιτητών να το ελέγξουν και να τους συνετίσουν. Ο παίκτης πρέπει να είναι συγκεντρωμένος 100% στο σχέδιο παιχνιδιού της ομάδας του, και να προσπαθήσει να το εκτελέσει άρτια.
3) ΦΙΛΑΘΛΟΙ
Οι αντιδράσεις των φιλάθλων (οπαδών σε μερικές περιπτώσεις) είναι εκτός ελέγχου μας, είτε είναι δικοί μας είτε αντίπαλης ομάδας. Και στις δυο περιπτώσεις δεν θα πρέπει να μας επηρεάζουν ούτε αρνητικά, αλλά ούτε και θετικά (γιατί ελλοχεύει κίνδυνος μειωμένης προσπάθειας και απόδοσης).
4) ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΣΟΥΤ
Όσο και να ακούγεται περίεργο, δεν έχουμε ούτε καν τον έλεγχο του σουτ μας !! Αν τον είχαμε, όλα τα σουτ που εκτελούσαμε θα έμπαιναν και θα κερδίζαμε όλα τα παιχνίδια !!! Δεν πρέπει να εκνευριζόμαστε σε άστοχα σουτ που εκτελούμε, αντ' αυτού θα πρέπει να στοχεύουμε σε αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε κατά την διάρκεια του (σουτ):
- Να βρισκόμαστε σε ισορροπία
- Να τοποθετούμε σωστά τα πόδια μας
- Να κοιτάμε το στεφάνι
- Να έχουμε την σωστή μηχανική στο σουτ, κ.α.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εστιαζόμαστε ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ στην διαδικασία, και όχι στο αποτέλεσμα της φάσης. Άλλο παράδειγμα: Μπορεί να παίξουμε μια τέλεια άμυνα (πόδια ανοιχτά, χαμηλό κέντρο βάρους, χέρια ενεργά κλπ) και ο προσωπικός μας αντίπαλος να σκοράρει (πάντα ο επιτιθέμενος παίκτης έχει πλεονέκτημα). Αυτό δεν σημαίνει ότι κάναμε κάτι λάθος, ούτε πρέπει να απογοητευτούμε. Στην επόμενη φάση πρέπει να δείξουμε τον ίδιο ζήλο, όπως και σε αυτή που φάγαμε καλάθι, εκτελώντας άρτια τις αμυντικές κινήσεις μας.
Καταλαβαίνοντας τι μπορεί κάποιος να ελέγξει και τι όχι μέσα σε ένα παιχνίδι, και αναπτύσσοντας αυτές τις πνευματικές δυνατότητες, είναι ίσως πιο σημαντικό από το να έχει άλμα 1 μέτρο ή να βάζει 50 τρίποντα συνεχόμενα από το κέντρο του γηπέδου. Και αυτό γιατί ένας αγώνας μπάσκετ κρίνεται σε πάρα πολλές κατοχές και φάσεις, από τις οποίες νικήτρια βγαίνει η ομάδα που πήρε τις περισσότερες σωστές επιλογές ή έκανε τις λιγότερες λάθος. Οπότε δουλέψτε τις δυο παρακάτω πνευματικές δυνατότητες: α) Να παίζετε πάντα στο τώρα (παρόν) και β) Να εστιάζετε στην (σωστή) διαδικασία, και όχι στο αποτέλεσμα.
Μέχρι το επόμενο άρθρο, καλές προπονήσεις !!